Adağın Yankısı, Kayıp Vadi'den elde edilebilen 4-yıldız ve 5-yıldız nadirliklerde bulunan Yadigâr setidir.
Oynanış notları[]
- Vadi Ayini; Bennett, 4 Parça Asil Minnettarlık ve silah pasiflerinden gelen Saldırı güçlendirmeleri dahil olmak üzere toplam Saldırıyı kullanır.
- Etki 0,05 saniye aralığına sığdığı sürece sonraki saldırılarla paylaşılabilir.
- Kuşanan kişinin Normal Saldırıları 0 hasar verdiğinde bile Vadi Ayini'ni tetikleme olasılığı artar.
- Vadi Ayininin tetiklenmesi pinge bağlıdır; yüksek ping (genellikle 100'ün üzerinde) tutarsızlığa yol açar.
- Saha dışındayken Vadi Ayini hâlâ tetiklenebilir ancak saldırılar tetiklenme olasılığını arttırmaz.
Hikaye[]
Süzülen Küpeler
Chenyu Vadisi birçok dağa, ırmağa ve hikayeye ev sahipliği yapar. Bunların arasında en ünlüsü şudur:
Uzun zaman önce bir iblisin eline geçen paha biçilmez bir mücevher varmış; ardından taş suya fırlatılmış ve oracıkta dibe batmış...
Geniş nehirler gibi efsaneler de farklı kollara ayrılır. Bu efsanenin kollarından biri şöyle:
Bu mücehver bir zamanlar kutsal bir dağdan gelen yeşimmiş ve Rex Lapis'in eliyle şekillenmiş.
Sulara batıp kaybolan taş ise daha değersiz bir yeşim ya da basit bir fincan olabilir.
Bazıları bu hikayedeki "yeşim" taşının aslında çok güzel bir insanı ifade ettiğini söylüyor.
Efsanelere göre insanlar zamanında şunu da görmüş:
Güneş ışında kuyrukları mücevherler gibi parlayan sayısız sazan,
Suda yaşayan yaratıkların olduğu göllerin ve nehirlerin zincirlerinden kurtulmuş,
Gökyüzünde, rüzgarla birlikte özgürce uçuyormuş.
Bir kişiye ait bir çift yeşim küpe de şekil değiştirmiş.
Ruh Kokulu Çiçek
Her yıl Ruh Kokulu Çiçekler açtığında Qiaoying Köyü çay servisi törenlerine hazırlanır.
Çiçekler solduğunda ise dokuz farklı kokunun tesir ettiği çiçek çayı köy binasında sunulur.
Belli bir Adeptusun gelip gidişi gibi Ruh Kokulu Çiçekler de kısa sürede solup gider.
Bu ise ardında birçok garip, başı sonu tam belli olmayan efsaneler ile birlikte "Bitki Lordu" gibi son derece muğlak bir isim bırakmış.
Böyle bir hikayede Bitki Lordunun Adeptus formu kadim bir çay ağacının dallarına dönüşüyormuş.
Bir başkasında ise ehlileştirdiği kötücül bir yaratığın sırtında Adeptus dağına uçuyormuş.
Hatta şöyle bir hikaye var...
Genç kadın kıyıya çıkmaya çalışırken yerdeki kapüşonlu şapkayı alıp hızlıca başına geçirdi.
Yüzünü kapatamayacak olursa utanabilir ve söyleyecek söz bulamayabilirdi.
O anda ona bu zulmü yaşatan şey başını sudan çıkardı.
Zaferi ile övünürcesine gövdesindeki gökyüzünü andıran pullar parladı.
"*öksürür* Pekala! Demek yüzebiliyorsun! Etkilendim! Umarım bir gün boğulup gidersin!"
Bu sözleri öfkeyle fakat dalga geçerek söylüyordu.
Fakat bu parlak iz sonunda derinliklere battı ve bir daha yüzeye çıkmadı.
Pınarların Kadehi
Bu aslında bir arkadaştan küçük çaydanlıkla bağlantılı bir hediyeydi.
Kadehteki pınar asla kurumaz, bu nedenle geçici olarak konaklamak için ideal bir yerdir.
Güneşin ve ayın yansımasını muhafaza edebilir, yüzen balıkları bünyesinde barındırabilir.
Yakshaya yakıştırılan makus talih ile karşılaştırıldığında çok daha şanslı olduğuna inanıyordu.
Fakat kadim ayinleri miras almanın bedeli karada çok az zaman geçirmek oldu.
O günlerde, tatlı sular Liyue'de bu kadar yoğun akmıyordu.
Dağların eteğindeki liman şehri ve ovadaki toplanma alanı onun için uzak bir hayalden başka bir şey değildi.
Fakat belanın kendisini bulacağından korkan bu kişi, elinde çay fincanı ile yola çıkmaya karar verdi.
Adı geçen bu "Liyue Limanı" kesinlikle bir köy merasimini andırıyordu, kusurlarla doluydu.
Bu yolculuk tartışmalar, mücadeleler ve zorluklarla dolu olacaktı.
İş konuşmaya gelince ikisi de hünerliydi, bunun farkındaydı ancak söz konusu kalabalıklar olunca tecrübeli sayılmazlardı.
Bu dünyada onlar kadar küçük, kıskanç ve aynı şekilde refahtan korkan iki Adeptus bulamazdınız.
"Fakat geçmişte birbirimize sayısız sözler verdik. Bu gerçekten güzel bir şey."
Ayrılırlarken bunu düşünüyordu.
"En azından yolculuk ilginç olacak. Onu bazı eski dostlarla tanıştırabilirim."
Sonraları maltız ve çaydanlık sık sık kullanıldı. Çay fincanının şekli de insanların ilgisini çekmeye başladı.
Bu sayede herkes masasına ay koyabiliyor ve ayı avuçlarının içinde tutabiliyordu.
Yeşim Yaprak
Çok uzun zaman önce nehrin diğer tarafına geçmek için sığ bir yer yoktu, sadece puslu bir sırt vardı.
Bu dağın sahibi henüz buraya ne ekeceğine karar vermemişti ki birisi ondan önce davrandı.
"Bu ağaç biraz daha büyüdüğünde yapraklarını keseceğim ve hepiniz için çay yapacağım."
"O zaman geldiğinde Bulutlar Hakimi ve Dağkesen'i çağıracağız..."
"Gerçekten mi? Toprağıma ağaçlarını istediğin gibi ekeceksin demek. Böyle sözler sarf edecek cesareti nereden buluyorsun?"
Bu dağın efendisi olan genç hanım şikayet etmesine karşın o bile çayın kokusunu hayal edebiliyordu.
Daha sonra birisi sessizce gelip bu yeşim kolyeyi küçük ağacın ince dallarına bağlayacaktı.
Biraz daha zaman geçtiğinde dağın efendisi geri döndü ancak değişmişti.
Fakat kolyeyi ağaçtan almadı. Bu çok uzun zaman önceydi.
Uzun yıllar sonra bu ağacın dalları dağlarda gezen faniler tarafından nehrin diğer tarafına ekilecekti.
Çayın kokusu da buradan, Chenyu Vadisi'nden Liyue Limanı'na, oradan da birçok farklı yere yayılacaktı.
Chenyu Vadisi'nin çay ağaçları ile ilgili birçok efsane var. Bunlardan biri şöyle:
Su, toprak, güneş ışığı, ne olursa olsun bu tür bir ağaç sadece Chenyu Vadisi'nde yetişir.
Bunun nedeni ağacın geçmiş zamanlarda eski dostların, çay filizinin yanında verdiği sözü unutmamasıdır.
Ayin Simgesi
Bu yeşim süs eşyasının uzun zamandır mühürlü olan kutsal dağdan geldiği söylenir.
Denizden ayrı düşen bir Yıldız Kabuğunun dalgaların sesini hatırlaması gibi,
Süs eşyasından akan suların sesi geliyor.
Bu tür söylentileri genellikle hanlarda duyabilirsiniz...
"Herkes bilir, efsaneye göre dağlardaki en büyük hazine hafif yağmurları getiren işlenmiş yeşim parçasıdır."
"Fakat dünya dertlerle çalkalandığı zamanlarda iblisler onun gücünü ele geçirmeye yeltenmiş."
"Böylece dağın efendisi onu paramparça etmiş, her parçayı gizleyebilmek için farklı şekillere sokmuş."
"Ardından efendi bunları su altına, tepelere gizledi, hatta bazıları tapınaklara verildi."
"Chenyu Vadisi'nin efsanelerinde bu yeşim süs eşyaları bir ilahın antlaşmasının lütfunu taşır."
"Bunca yıldan sonra bile kimse onları bulamadı..."
Rahip bu yeşim bileziği üzerinde dikkatle saklıyordu.
Fakat belirli yıllarda sofistike zevklere sahip olmayan bir arkadaşa ayrılacağı günün akşamında gizlice gösterirmiş.
Rahip bileziğin desenlerinden, nereden geldiğinden ve ataları ile bir ilah arasında gerçekleştirilen antlaşmadan söz edermiş,
Fakat arkadaşı havan ve tokmakla ot dövmekle meşgul olduğu için bir kelimesini bile anlamamış.
"Her yıl böyle kıvranıp duruyoruz ve bu hikayeyi kim bilir kaç kez dinledim."
"Döndüğün zaman bana çay ikram edeceğini söylememiş miydin? O zaman konuşalım."
Fakat sulardan gelen şey, geleceğini düşündüğü şey değildi ve sonunda bir kez daha o sulara gömüldü...
Bugüne kadar Yilong Limanı'nın zanaatkarları hâlâ bu şekilde sade süs eşyaları yapıyor.
Tüccarları ziyaret edenler de genellikle bu yeşim bilezikleri kulaklarına koyarmış ve efsanede anlatıldığı gibi,
Dağlara yağan yağmurun sesini gerçekten duyup duyamayacaklarını merak ederlermiş.
Bakınız[]
- Yadigar/İstatistikler
Diğer diller[]
| Dil | Resmî Adlandırma |
|---|---|
 Türkçe | Adağın Yankısı |
 İngilizce | Echoes of an Offering |
 Çince(Basitleştirilmiş) | 来歆余响 Láixīn Yúxiǎng |
 Çince(Geleneksel) | 來歆餘響 Láixīn Yúxiǎng |
 Japonca | 来歆の余響 Raikin no Yokyou[!][!] |
 Korece | 제사제사의 여운여운 Jesa-ui Yeo'un |
 İspanyolca | Eco del Sacrificio |
 Fransızca | Échos d'une offrande |
 Rusça | Отголоски подношения Otgoloski podnosheniya |
 Tayca | Echoes of an Offering |
 Vietnamca | Dư ÂmDư Âm Tế LễTế Lễ |
 Almanca | Echo des Opferfests |
 Endonesyaca | Echoes of an Offering |
 Portekizce | Eco do Sacrifício |
 İtalyanca | Echi di un'offerta |
Güncelleme geçmişi[]
Gezinti[]
| ||||||||||||||||||||
