
แม้จะมีร่างกายเป็นมนุษย์ แต่กลับเป็นลูกศิษย์แห่งเซียน แต่ก่อนเคยใช้ชีวิตอยู่ท่ามกลางป่าเขาที่ห่างไกลจากท่าเรือ Liyue โดยมีเชือกแดงพันธนาการจิตวิญญาณ และคอยฝึกฝนร่างกายอยู่อย่างนั้น บรรยากาศรอบตัวนิ่งสง่าดั่งเซียน ตัวเธอคล้ายจะมีความลับบางอย่างซ่อนเร้นอยู่
—ข้อความจากเว็บไซต์ทางการ[1]
อุปนิสัย[]
ในอดีต Shenhe เคยเกิดมาเป็นบุตรสาวของคู่สามีภรรยาตระกูลนักปราบผี แต่มีเคราะห์กรรมเกิดมาพร้อมคำสาปร้ายแรงที่จะส่งผลให้เป็นคนดุร้ายกระหายเลือดยิ่งขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อโตขึ้น ในวันหนึ่งมารดาของ Shenhe ถึงแก่กรรมตั้งแต่ลูกสาวยังเล็ก และบิดาได้เอาความผิดทั้งหมดมาลงไว้ที่ Shenhe ว่าเป็นเด็กอัปมงคลต้องสาป ก่อนจะนำไปทิ้งไว้ในถ้ำเป็นของสังเวยแก่เทพเจ้าปีศาจเพื่อแลกกับการชุบชีวิตภรรยาตนเอง อย่างไรก็ตาม คำสาปที่นำพาความทุกข์แสนสาหัสกลับได้ช่วยชีวิตเด็กน้อยเอาไว้ เนื่องจาก Shenhe ที่อายุเพียงหกขวบได้ใช้กริชเล่มเดียวต่อสู้กับปีศาจที่หมายชีวิตตนด้วยแรงอาฆาตและสัญชาตญาณดิบอันแรงกล้าเป็นเวลาถึงสามวันสามคืน ก่อนจะได้จ้าววังวนเมฆายื่นมือเข้ามาช่วยและนำไปอุปถัมภ์ในสังคมเซียน เมื่อ Shenhe ยิ่งเติบใหญ่ขึ้นจ้าวเมฆาและเซียนตนอื่น ๆ ได้ใช้ของขลังชื่อว่าด้ายแดงเป็นอุปกรณ์ในการรัดบ่วงและช่วยสยบความกระหายอันเป็นผลมาจากคำสาปที่ Shenhe มี ซึ่งก็ช่วยได้เป็นบางส่วนและทำให้โตมาเป็นผู้ใหญ่ที่ใจเย็นขึ้น แต่ก็ยามปกติจะกลายเป็นคนไร้อารมณ์ไม่แยแสต่อสภาพแวดล้อมรอบตัวไปด้วยเช่นกัน
ด้วยความที่เป็นคนอารมณ์รุนแรงมาจากแก่นแท้ Shenhe จึงมักจะชอบแก้ปัญหาด้วยวิธีแบบเลือดตกยางออกโดยไม่สนว่าปัญหาจะเล็กน้อยหรือใหญ่โตเพียงใดและมีพฤติกรรมฉุนเฉียวง่าย เมื่อใดที่อารมณ์ขึ้นจะเผลอระเบิดพื้นที่รอบ ๆ ตัวกลายเป็นจุลตลอด นอกจากนี้ยังเคยทำสายตากินเลือดกินเนื้อใส่ Xingqiu เพราะคิดว่าชอบทำตัวระรานคนอื่นทั้ง ๆ ที่เป็นแค่เด็กแก่นแก้วคนหนึ่ง แต่ถึงแม้ว่าจะมีอากัปกิริยาน่ากลัวเพียงใด Shenhe ก็สามารถดลับเข้าร่วมสังคมมนุษย์ได้ไม่ยากและมีความเชื่อใจในตัวนักเดินทางเป็นอย่างสูง
Shenhe มักจะถูกคนเข้าใจผิดบูชาเป็นเซียนอยู่เนือง ๆ เนื่องจากมีอิทธิฤทธิ์วิชาแก่กล้าน่านับถือ ทำให้ Shenhe ไม่สบายใจเป็นอย่างมากและพยายามชี้แจงแล้วชี้แจงอีกว่าตนเป็นเพียงลูกศิษย์เซียนเท่านั้น ในเวลาส่วนตัว Shenhe จะชอบลองชิมอาหารจำนวนไม่มากคล้าย ๆ กับ Albedo และแอบเข็ดขยาดยาสมุนไพร เพราะว่าตอนอยู่บนภูเขากับเซียนมีแต่สมุนไพรให้กินมาทั้งชีวิต
รูปลักษณ์[]
Shenhe เป็นหญิงสาวร่างสูงผู้มีผิวขาวเนียนและผมยาวสีเงิน
บทนำตัวละครจากทางการ[]
"ข้าเคยตระเวนไปทั่วทุกทิศ เคยชี้นำสอนสั่งคนมาก็ไม่น้อย ทว่าในหมู่คนพวกนั้น มีเพียง Shenhe เด็กคนนี้ที่คล้ายคลึงกับข้ามากที่สุด หากเธอไม่ได้เป็นมนุษย์ ข้าเองก็อยากจะให้เธออยู่เคียงข้างตลอดไปเช่นกัน"
แต่เดิม Shenhe นั้นเป็นทายาทสายรองของตระกูลนักปราบปีศาจ แต่ด้วยสาเหตุบางอย่าง เธอจึงถูกจ้าววังวนเมฆารับมาเลี้ยง
สำหรับ Shenhe แล้ว จ้าววังวนเมฆาเป็นอาจารย์ที่ปราดเปรื่องไปด้วยปัญญา
ส่วนสำหรับจ้าววังวนเมฆาแล้ว Shenhe ก็เป็นมนุษย์ที่พิเศษที่สุดเท่าที่เคยชี้แนะมา
การใช้ชีวิตร่วมกับเซียนในฐานะมนุษย์ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่คุณสมบัติทางกายภาพของ Shenhe มีความพิเศษ และเจตนารมณ์ของเธอก็กล้าแกร่งกว่าใคร แถมยังมีพรสวรรค์ด้านการฝึกศาสตร์แห่งเซียนเป็นอย่างยิ่งอีก เธอจึงเป็นที่ยอมรับของเซียนทั้งมวล ทว่าเมื่อฝึกฝนมานานปี ประกอบกับชีวิตที่เคยชินกับการกินแต่สมุนไพรเซียน และดื่มหยาดน้ำค้างภูเขาเช่นนี้ ส่งผลให้เธอห่างไกลจากชีวิตของมนุษย์มากขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงขั้นเคยมีคนนึกว่าเธอเป็นเซียนผมขาวผู้ลึกลับเลยล่ะ
นิสัยที่บางครั้งก็ส่อกลิ่นอายอันตรายและเชือกสีแดงที่ผูกไว้บนตัว ช่วยเสริม "ความลึกลับ" ให้กับเธอยิ่งกว่าเดิม หากนำเรื่องราวอดีตของเธอมาร้อยเรียงเป็นเรื่องเล่า คิดว่าคงมีออกมาหลากหลายรูปแบบเป็นแน่
ไม่ว่าจะเป็นเซียนสาวจากสวรรค์หรืออสูรผมขาวก็ดี ผู้คนจะมองหญิงสาวแสนลึกลับคนนี้อย่างไรกันนะ? ส่วนความลับและความจริงใจที่แฝงเร้นอยู่บนกายเธอ ก็เป็นดั่งเมฆหมอกระหว่างยอดเขาที่ยากจะจับต้องได้
เนื้อเรื่องตัวละคร[]
ข้อมูลตัวละคร
เดิมที่ Shenhe เป็นทายาทสายรองของตระกูลนักปราบปีศาจ แต่ภายใต้โชคชะตาและความบังเอิญหลาย ๆ อย่าง ทำให้เธอได้กลายเป็นศิษย์ของเหล่าเซียน
ในฐานะลูกศิษย์ของจ้าววังวนมฆา และด้วยคุณสมบัติที่มีมาแต่กำเนิดและสติปัญญา ทำให้เธอได้รับความชื่นชอบจากเซียนอื่น ๆ อีกหลายตน
หลังจากนั้นก็ได้เรียนรู้จากเซียนอื่น ๆ ตนแล้วตนเล่า จนในที่สุดก็ได้ใช้ร่างมนุษย์ฝึกฝนมนตร์ของเหล่าเซียนออกมาจนได้
เธอมีออร่าโดดเด่นเกินมนุษย์ ราวกับได้เห็นพลังเซียนล้อมรอบอยู่ในยามที่เยื้องย่างกรีดกราย มองไปเพียงปราดเดียว จะบอกว่าเป็นเซียนตัวจริงก็ไม่ได้เกินจริงแต่อย่างใด
แต่ทว่า เป็นเพราะว่าเธอหลบซ่อนตัวฝึกฝนอยู่ในป่าเขามานานหลายปี ข้างกายเธอนอกเหนือจากเหล่าเซียนไม่กี่นแล้ว ก็มีแค่พวกสิงสาราสัตว์เทพเท่านั้น
เป็นเช่นนี้มาอย่างยาวนาน บุคลิกของเธอจึงดูเฉยชาและห่างเหินจากผู้คนมากขึ้นเรื่อย ๆ
เรื่องราวของตัวละคร 1
ความประทับใจ Lv. 2
ในกลุ่มเล็ก ๆ ของผู้ที่เคยเจอกับเซียนใน Liyue บางครั้งก็จะมีข่าวลือเกี่ยวกับการเผชิญหน้ากับเหล่าเซียนอยู่เรื่องสองเรื่อง
โดยปกติก็จะบอกว่าใครสักคนตกอยู่ในอันตราย ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อนั้นเอง...
เซียนผมขาวที่ห่างเหินจากโลกตนหนึ่งก็มาถึงพอดี และช่วยชีวิตคนผู้นั้นเอาไว้...
หลังจากนั้น เรื่องราวส่วนใหญ่ก็ถูกแต่งเติมไปไม่ต่างจากเรื่องราวในงานแต่งงาน ที่ถูกเล่าต่อ ๆ กันไปหลายร้อยรอบในวรรณกรรมข้างถนน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นพล็อตดั้งเดิมที่งดงามและดึงดูดให้ผู้คนหลงมัวเมาไปกับมัน
แต่ถ้าให้เซียนผมขาวตนนั้นมาบอกเล่าด้วยตนเองแล้ว เรื่องราวก็จะแตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง:
"ที่ขุนเขามีพวกน่ารำคาญโผล่มาบ่อย ๆ พวกโจรขโมยดูแล้วก็น่ารำคาญ เลยใช้มนตร์ขับไล่ออกไปอย่างง่ายดาย เพื่อไม่ให้รบกวนความสงบท่านอาจารย์
หากลงมืออย่างไม่ระวัง และทำให้ร่างกายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บ... ก็หาเรื่องเองนี่นา ช่วยไม่ได้"
เรื่องราวของตัวละคร 2
ความประทับใจ Lv. 3
ท่ามกลางเหล่าเซียนที่ท่องไปตามโลกภายนอก Shenhe เป็นคนที่ไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องทางโลกมากที่สุดคนนั้น
เธอที่อายุยังน้อยและใช้ชีวิตอย่างสันโดษอยู่ในขุนเขามาโดยตลอด จึงขาดประสบการณ์และความรู้ทั่วไปที่ควรรู้ และยากที่จะรักษาความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลได้แบบคนปกติ
สำหรับคนปกติทั่วไปแล้ว เรื่องเรื่องหนึ่งมีวิธีการแก้ไขที่หลากหลาย แต่ในสายตาของ Shenhe นั้น ดูเหมือนจะเห็นแค่วิธีที่ง่ายดายและตรงไปตรงมา วิธีนั้นเพียงวิธีเดียวเท่านั้น
ยกตัวอย่างเช่นในตอนที่เธอมีความคิดเห็นที่แตกต่างจากผู้อื่น เธอไม่เคยนึกถึงคำว่า "เจรจา" คำนี้เลยด้วยซ้ำ แต่กลับคุ้นเคยกับการ "ข่มขู่" ซึ่งเป็นวิธีที่ง่ายดายและใช้ได้ผล มันก็เป็นวิธีที่ดีจริง ๆ ไม่ใช่เหรอ
เธอเคยใช้เวลานานแสนนานในการไตร่ตรองถึงปัญหาที่ไม่ได้คร่ำครีหรือเข้าใจยากอะไร...
กินข้าวต้องจ่ายตัง นี่มันเป็นเพราะอะไรกัน?
ข่มขู่ผู้คนกับข่มขู่พวกอันธพาลมันแตกต่างกันตรงไหน?
และเธอยังเชื่อจากกันบี้งของหัวใจว่า จ้าววังวนเมฆาอาจารย์ของเธอนั้นเป็นเซียนผู้ที่เชี่ยวชาญในการพูดและทักษะการพูดที่ดีมาก
ดังนั้นเมื่อมองจากมุมมองนี้แล้ว เธอดูบริสุทธิ์และไร้เดียงสาอย่างมาก
ราวกับเด็กน้อยที่พึ่งพาเพียงการรับรู้ และตรรกะที่ทั้งวุ่นวายและเรียบง่าย ในการเดินทางท่องอยู่บนโลก
จ้าวบงการภูผาเคยกล่าวเอาไว้ว่า:
"เด็กสาว Shenhe ไม่เพียงแต่คุณสมบัติติดตัวมาแต่กำเนิดที่หนือกว่าคนทั่วไปเท่านั้น นิสัยของเธอเองก็แตกต่างจากผู้อื่นด้วยเช่นกัน"
"ไม่สนใจเรื่องทางโลก, ไม่รู้ความรู้ทั่วไปที่ควรรู้, แยกแยะผิดถูกไม่ได้, ไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง"
"การที่จ้าววังวนเมฆารับเธอเป็นศิษย์ คงไม่ใช่งานที่ง่ายอย่างแน่นอน"
เรื่องราวของตัวละคร 3
ความประทับใจ Lv. 4 •
นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
นิทานพื้นบ้านของ Liyue มีเรื่องราวมากมายเกี่ยวกับโชชะตาที่ลิขิตไว้ล่วงหน้า ซึ่งส่วนใหญ่จะพูดถึงตำนานของผู้คนที่ไร้นามที่พบเจอกับเหล่าเซียน ถูกรับเข้าเป็นศิษย์และมีพลังอำนาจขึ้นมาอย่างรวดเร็ว
แต่โชคชะตาที่ Shenhe ถูกรับเข้าเป็นศิษย์ของเหล่าเซียนมิได้เป็นเช่นนั้น เมื่อเปรียบเทียบกันแล้ว ก็จะดูขมขื่นกว่าสักหน่อย
เมื่อ Shenhe อายุได้ห้าขวบ แม่ของเธอได้เสียชีวิตลงด้วยอาการป่วย พ่อของเธอรักภรรยามากจนทนความเจ็บปวดไม่ไหว
เป็นเช่นนั้นอยู่เนิ่นนาน ด้วยความคับแค้นใจจึงเกิดมารขึ้นในใจ เขาจึงออกจากบ้านไปตระเวนเร่ร่อนอย่างบ้าคลั่ง
เขาออกไปครั้งนึงกินเวลาไปเป็นปี ๆ ทุกวันทุกคืนไม่หยุดพักหรือนอนหลับ เพียงเพื่อต้องการหาวิชาที่จะชุบชีวิตภรรยาที่ตายไปแล้วของเขากลับคืนมา
ในที่สุดพ่อของเธอก็กลับมาด้วยความดีใจ ในช่วงเวลาก่อนที่ Shenhe จะพันวัยเด็ก
สิ่งที่เขานำกลับมาด้วยคือวิชาลึกลับชนิดหนึ่งที่มีชื่อเรียกว่า "ใช้ชีวิตแลกชีวิต"...
เมื่อถวายเครื่องสังเวยให้กับ Seelie ที่ถูกอัญเชิญออกมาด้วยวิชาสึกลับ จะสามารถใช้ร่างที่ยังมีชีวิตอยู่ ชุบชีวิตของคนที่ตายไปแล้วกลับมาได้
ในตอนนั้น Shenhe ไม่ได้รับรู้ถึงหายนะที่กำลังจะเกิดขึ้น เธอเป็นแค่เด็กธรรมดาคนหนึ่ง ที่ดีใจที่พ่อของเธอผู้ที่ไม่ได้กลับมาที่บ้านเป็นเวลานานในที่สุดก็กลับมาสักที
พ่อของเธอบอกว่าได้เตรียมเซอร์ไพรส์ครั้งใหญ่ไว้ให้เธอที่ถ้ำหลังภูเขา และจะพาเธอไปดูในตอนนั้นเลย ทุกสิ่งทุกอย่างต่างก็ทำให้เธอมีความสุขมากทั้งนั้น...
แต่จากหลังจากนั้น กลับเป็นสิ่งที่ยากจะลืมเลือนสำหรับ Shenhe มาจนถึงทุกวันนี้...
พ่อของเธอได้อัญเชิญ Seelie สีดำอันน่าสะพรึงกลัวเข้าไปในถ้ำ ในดวงตาแดงกราวกับสีโลหิตของมันมีเพียงชีวิตที่สดใหม่ของ Shenhe เท่านั้น
Shenhe ตกใจมาก เธอไม่รู้ว่ามันมาจากไหนและต้องการเอาอะไรไปจากครอบครัวนี้อีก
ความอันตรายทำให้ผู้คนไร้ซึ่งสติปัญญา Shenhe ที่ไร้เดียงสาคิดออกเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
มอนสเตอร์ต้องการที่จะกลืนกินเธอ แต่เธอไม่อยากตาย เธออยากมีชีวิตอยู่ต่อไป
เธอกำเครื่องรางของแม่ของเธอซึ่งก็คือกริชขับไล่ปีศาจไว้แน่น เธอทั้งสั่นเทาและยืนหยัดที่จะเผชิญหน้ากับ Seelie สีดำ...
หลายวันต่อมา เซียนได้ติดตามกลิ่นอายสิ่งชั่วร้ายเข้ามาในถ้ำ ถึงได้พบกับร่างที่ไร้เรี่ยวแรง หิวโหย และหายใจรวยรินของเด็กสาว
ท่านเซียนสงสารในชะตากรรมอันเลวร้ายของเธอ และมองออกว่าเธอขับไล่สิ่งชั่วร้ายอันน่าสะพรึงกลัวด้วยกำลังของเธอเอง เมื่อนึกถึงพรสวรรค์ของเธอแล้ว จึงพาเธอกลับไปยังที่นัก เพื่อปรับลมปราณและสั่งสอนวิชาต่าง ๆ ให้กับเธอ
ตเพราะแบบนี้ ถึงได้มี Shenhe ในทุกวันนี้
เรื่องราวของตัวละคร 4
ความประทับใจ Lv. 5 •
นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
แม้จะฝึกฝนอยู่บนขุนเขามานานหลายสิบปี ไม่ว่าหัวใจจะเฉยชาแค่ไหนก็อาจจะสั่นไหวได้บ้าง
Shenhe เองก็เป็นเช่นนั้น ในยามค่ำคืนเธอเกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาจึงแอบลงจากภูเขา และกลับไปยังบ้านเกิดที่เธอเคยอาศัยอยู่
เธอไม่รู้ว่าเธอยังคิดถึงครอบครัวและญาติ ๆ อยู่หรือเปล่า เพียงแค่ทำตามความรู้สึกที่คลุมเครือบางอย่างเท่านั้น
อยากกลับไปดูบ้านที่เคยอาศัยอยู่ กลับไปดูว่าในตอนนี้พ่อที่ยึดติดจนไร้สติมีชีวิตเป็นอย่างไรบ้าง
แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อเธอกลับไปถึงบ้านเกิด ก็ได้รู้จากปากของเพื่อนบ้านว่า พ่อของเธอได้เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน
บ้านหลังเก่าที่เคยอยู่ในวัยเด็กถูกจำนำและรื้อถอนไปแล้ว ร่องรอยความทรงจำในวัยเด็กของเธอทั้งหมดก็ได้เลือนหายไปท่ามกลางสายฝนและลมที่พัดไหว
Shenhe ไม่ได้สนใจต่อความสนใจที่ผู้อื่นมีต่อตัวของเธอแม้แต่น้อย และไม่สนใจที่จะตอบคำถามต่าง ๆ นานาที่เพื่อนบ้านมีต่อเธอ
เธอแค่ยืนอยู่ในที่เดิมเงียบ ๆ ฟังเสียงหวีดหวิวที่ดังขึ้นในกันบึ้งของหัวใจ
คับแค้น? ติดค้าง? โล่งใจ?
ในชั่วพริบตาทุกอย่างปรากฎขึ้นมา แต่ก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ในใจเหลือเพียงบ่อน้ำโบราณที่ไร้ซึ่งเกลียวคลื่นบ่อหนึ่งเท่านั้น
หรืออาจจะเป็นบ่อน้ำที่แห้งสนิท ไร้ซึ่งผิวน้ำที่จะทำให้เกิดระลอกคลื่นขึ้นมาได้
เธอยื่นอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน และในที่สุดก็จากไปพร้อมการเผชิญกับสายตาที่ประหลาดใจของผู้คน
ทุกย่างก้าวของเธอเป็นไปอย่างเชื่องช้ แต่ไม่เคยคิดที่จะหันหลังกลับมาแม้เพียงครั้งเดียว
เรื่องราวของตัวละคร 5
ความประทับใจ Lv. 6 •
นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
เช่นเดียวกับการดูดวงผ่านดวงดาว Liyue ยังมีวิธีรับรู้ดวงชะตาผ่านการทำนายชะตาในอนาคต
ในดวงชะตาเหล่านั้น มี "โชคชะตา" อยู่สองประเภทที่ผู้คนอยากหลีกหนีไปให้ไกล
หนึ่งคือ ชะตาชีวิตที่อ้างว้างโดดเดี่ยว ถูลิขิตให้แยกห่างจากญาติที่น้องและเพื่อนฝูง ต้องอยู่อย่างเดียวดายชั่วชีวิต
สองคือ ชะตาชีวิตพิฆาตรุมเร้า ถูกลิขิตให้เป็นหายนะและภัยพิบัติ เป็นเส้นทางชีวิตอันตราย
หลังจากท่านเซียนได้รับเลี้ยงดู Shenhe ก็เคยให้จ้าวดับจันทร์ตะวันฉายทำนายดวงชะตาของเธอในวัยเด็กเอาไว้
ภาพชะตาได้แสดงให้เห็นว่าโชคชะตาของ Shenhe มีทั้งชะตาชีวิตที่อ้างว้างโดดเดี่ยวและยังปะทะเข้ากับชะตาชีวิตพิฆาตรุมเร้าอีกด้วย ความพยาบาทหนักหนา เป็นโชคชะตามหันตภัยที่ทำร้ายทั้งตนเองและผู้อื่นที่หาได้ยากในพันปี
เพื่อให้ Shenhe เติบโตอย่างปลอดภัยโดยไม่ทำร้ายผู้บริสุทธิ์ เหล่าเซียนจึงผูกเชือกสีแดงไว้บนตัวของ Shenhe เพื่อผูกมัดวิญญาณของเธอเอาไว้
ในขณะที่มันช่วยจำกัดมหันตภัยและความอาฆาตของเธอแล้ว ดูเหมือนว่ามันจะจำกัดอารมณ์มากมายของมนุษย์ไว้ด้วยเช่นกัน
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา เรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ ไม่อาจทำให้จิตใจของเธอสั่นไหวได้อีกต่อไป สิ่งที่คนทั่วไปเห็นคุณค่าก็เป็นเพียงฝุ่นผงในดวงตาของเธอเท่านั้น
เธอที่มีความเป็นมนุษย์น้อยลงเรื่อย ๆ ใช้ชีวิตราวกับประติมากรรมที่สวยงามที่ไร้ซึ่งอารมณ์ทั้งเจ็ด และความปรารถนาทั้งหกประการ
แต่สิ่งที่น่าแปลกก็คือ เมื่อได้ติดต่อกับนักเดินทางที่มาจากต่างแดน อยู่ ๆ ก็รู้สึกคลุมเครือขึ้นมา...
อารมณ์ที่ไม่คุ้นเคยที่หายไปเป็นเวลานานค่อย ๆ ปรากฎขึ้น และสิ่งต่าง ๆ เช่น ชะตากรรมในส่วนลึกก็เริ่มคลายออก
บางทีอาจจะเป็นเหมือนที่จ้าวดับจันทร์ตะวันฉายพูดเอาไว้ ชะตาถูกลิขิตด้วยสวรรค์ แต่โชคอาจถูกเขียนขึ้นโดยมนุษย์ บางทีเรื่องราวของ Shenhe และโลกใบนี้ อาจยังไม่ได้ดำเนินไปถึงจุดจบก็เป็นได้...
หวีหยกขาวสุดประณีต
ความประทับใจ Lv. 4 •
นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
เดิมที่ Shenhe มีผมดำสลวย
ในตอนแรกที่เธอถูกพาตัวไปที่ภูเขา Hulao เธอไม่เอ่ยพูดคำใดออกมาเลยทั้งวัน สิ่งเดียวที่ทำคือการปีนขึ้นไปบนก้อนหินและมองเหม่อไปที่ทะเลเมฆ
ยังดีที่ในยามง่วงเธอก็จะสวมใส่ชุดที่อบอุ่นก่อนที่จะนอนหลับไป ในตอนที่กระหายน้ำก็ดื่มน้ำค้างบนภูเขา ในตอนหิวก็ยังรู้จักที่จะเด็ด Qingxin สองสามดอกมากิน
จ้าววังวนเมฆาเข้าใจเรื่องราวทุกอย่างเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่เคยไปรบกวนเธอ กลับใช้หินเซียนทำหหยกขาวสุดประณีตขึ้นมาอันหนึ่งและมอบมันให้กับ Shenhe
จ้าววังวนเมฆาบอกกับ Shenhe ว่า ในวันข้างหน้าหากต้องการตัดขาดจากแดนมนุษย์ และก้าวเข้าสู่ประตูเซียน ก็ใช้หวีอันนี้หวีผมสามครั้ง ถือเป็นพิธีไหว้อาจารย์เพื่อขอเป็นศิษย์แล้วกัน
Shenhe ทำตามนั้นอย่างไม่ลังเลใจ จะว่าไปก็แปลก เมื่อใช้หวีหยกหวีไปครั้งแรก ผมสีดำของเธอก็ก่อตัวเป็นชั้นน้ำแข็งสีเงินจากบนลงล่าง
เมื่อใช้หวีหยกหวีไปเป็นครั้งที่สอง ผมก็กลายเป็นสีดำและสีขาวอย่างละครึ่ง
และเมื่อใช้หวีหยกหวีลงไปเป็นครั้งที่สาม เส้นผมก็กลายเป็นสีขาวราวกับหิมะทั้งหัวเสียแล้ว
ทุกวันนี้ Shenhe ก็ยังคงพกหวีอันนี้ไว้ติดตัวเหมือนดังเดิม เพื่อใช้เป็นเครื่องยืนยันถึงชะตาเซียนของเธอ
ท่ามกลางระยะเวลาการฝึกฝนที่ยาวนาน เธอได้เข้าใจความหมายของการหวีผมสามครั้งมานานแล้ว ซึ่งก็คือ:
หวีครั้งแรกก็เพื่อขจัดทุกข์ให้หมดสิ้น หวีครั้งที่สองเพื่อทำให้ไร้ซึ่งความสุขและความเศร้า และหวีครั้งที่สามก็เพื่อจะได้ไม่เสียใจยามแก่เฒ่า
วิชั่น
ความประทับใจ Lv. 6 •
นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
แม้ว่า Shenhe จะเกิดในครอบครัวนักปราบปีศาจ แต่กลับไม่ได้เรียนรู้คาถาขับไล่ปีศาจจากพ่อที่ไร้หัวใจและบ้าคลั่งผู้นั้นมาแม้แต่น้อย
เช่นเดียวกับเพื่อนที่ไร้เดียงสาที่มีรุ่นราวคราวเดียวกัน เธอไม่เคยต้องเผชิญหน้ากับอันตรายในชีวิตเพียงลำพัง
แต่ภายในถ้ำอันมืดมิด ในสถานกรณ์ที่สูญเสียการปกป้องจากพ่อแม่และเผชิญหน้าการโดนสายเลือดเดียวกันทรยศหักหลัง Shenhe ได้เปลี่ยนไป
เฉกเช่นคำทำนายของจ้าวตับจันทร์ตะวันฉาย ความดุร้าย, ความกระหายเลือดและความไม่ย่อท้อที่หลับใหลอยู่ในตัวของ Shenhe ก็ค่อย ๆ ระเบิดออกมาในช่วงเวลานั้น
พลังนั้นเปรียบเสมือนเกราะกำบังล่องหน และดาบที่มองไม่เห็นที่ห่อหุ้มร่างกายอันบอบบางของเด็กหญิงเอาไว้
พวกมันมอบกำลังและใส่คมเขี้ยว ปล่อยให้เธอต่อสู้กับมอนสเตอร์อันต่ำต้อยที่อยู่ตรงหน้าและสาบานว่าจะฉีกร่างของมันออก เพื่อพิสูจน์ว่าเธอต่างหากที่เป็นปีศาจที่ดุร้ายที่สุดในความมืด
การต่อสู้ที่ดุเดือดที่ยังไม่หยุดยั้งเป็นเวลาหลายวันติดต่อกัน นักล่าและเหยื่อได้สลับบทบาทกันอย่างไม่หยุดหย่อน ด้วยพลังในการต่อสู้ที่สูสีกัน ทำให้การต่อสู้ยืดยาวและไม่มีใครถูกกำจัด...
ในช่วงเวลาที่ชี้เป็นชี้ตายนั้น เทพได้ทอดสายตามายังเด็กสาวที่ไม่ธรรมดาคนนี้
ไอเทมที่เปล่งประกายราวกับคริสตัลอันหนึ่งได้ร่วงลงมาสู่มือของ Shenhe โชคชะตาเอนเอียงเข้าข้าง Shenhe อย่างสิ้นเชิง และผลแพ้ชนะถือเป็นอันสิ้นสุด
แสงสว่างจากน้ำแข็งที่โปร่งแสงและเจิดจ้าส่องทะลุความมืด ราวกับแสงเรื่องรองที่บอกหาทางแห่งอนาคต
ในอดีต มันได้นำทางให้ Shenhe เดินออกมาจากโชคชะตาที่ทุกข์ทรมาน และในวันข้างหน้า มันก็จะนำทางให้ Shenhe หวนคืนกลับสู่แดนมนุษย์ด้วยเช่นกัน
นามบัตร[]
Shenhe - หวี | |
---|---|
![]() |
วิธีการได้รับ: ได้รับเมื่อระดับความประทับใจของ Shenhe ถึง Lv.10 |
คำอธิบาย: ผมขาวก่อนวัย ลิขิตไว้ว่าทุกข์โศก เพราะคำว่า "หวี" และ "ราบรื่น" ในภาษา Liyue นั้นออกเสียงคล้ายกัน ดังนั้นคน Liyue จึงเชื่อว่า การหวีผม จะสามารถช่วยให้ชีวิตราบรื่นได้ |
กลุ่มดาว[]
เควสต์และกิจกรรมที่ปรากฎ[]
เควสต์เทพเจ้า[]
- บทสลับฉาก
- ฉากที่ 1: นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
- ปรากฎทุกตอน
- ฉากที่ 1: นกพิสุทธิ์หวนคืนสู่สายลม
กิจกรรม[]
- แสงสีสันแต่งแต้มท้องนภา
- ฉากที่ 2: ชมแสงแห่งเดือนและดาว ท่องไปตามป่าเขาลำเนาไพร
- จิบแห่งความฝันอันเมามาย
- คืนแห่งจันทร์ในท่าเทียบเรือ
กิจกรรมบนเว็บไซต์[]
การโต้ตอบของตัวละคร[]
ตัวละครต่อไปนี้กล่าวถึง Shenhe ในเรื่องราวของตัวละครหรือเสียงพากย์
ตัวละคร | เรื่องราว | เสียงพากย์ |
---|---|---|
Chongyun | ✘ | ✔ |
Ganyu | ✘ | ✔ |
Hu Tao | ✘ | ✔ |
Ningguang | ✘ | ✔ |
Xiao | ✘ | ✔ |
Xingqiu | ✘ | ✔ |
หมายเหตุ[]
อ้างอิง[]
หน้าอื่นๆ[]
|