Twardy, niebieski, sztuczny kwiat. Jego płatki nigdy nie zwiędną, a kolory nie wyblakną.
„Zadziwiasz mnie. Masz tylko ludzkie ciało, a jednak skrywa ono taką moc.”
„Twierdzisz, że nie zostało ci już żadnych łeż do płakania, żadnej krwi do przelania, ale z pewnością dzieje się tak dlatego, że napełniłaś się ogniem…”
„Chociaż twoje ciało od dawna pokryte jest bliznami, to wszystko, co teraz może płynąć z twoich oczu i ran jak roztopione żelazo, to żarliwe płomienie.”
„Ale wygląda na to, że zboczyliśmy nieco z tematu. Powodem, dla którego podążyłem za tropem dymu i wytropiłem cię, jest fakt, że chcę zawrzeć z tobą układ…”
„Niech płomienie, które teraz cię pożerają, zgasną dzięki łasce Jej Carskiej Mości.
Co powiesz?”
Pierwszy Fatuus dał moc młodej kobiecie, w której płomień życia prawie zgasł,
I w swojej dzikiej wyobraźni dostrzegła ona granicę między zepsutą przeszłością a nieskazitelną przyszłością...
„Rozumiem. W takim razie niech lód zajmie miejsce mojej wymazanej przeszłości i zgasi te niegasnące płomienie.”
„Niech ciemność zepsucia, ból świata, ludzie, zwierzęta i grzech, który niosą, zostaną oczyszczone przez cichy lód.”
Ale mimo to w jej sercu nadal płonął czysty biały płomień...
„Mamy ten sam cel, ty, twoja Caryca i ja”.
„Oczyścić źródła wypaczeń na tym świecie: krótkowzrocznych, ignoranckich bogów oraz ciemność i zepsucie Otchłani.”
„Dobrze. Zrobię wszystko, aby stać się skutecznym narzędziem w rozwoju naszej wspólnej sprawy”.
„Bo nawet jeśli ubiorę się w czystą biel od stóp do głów, to prochy zmarłych, które od dawna pozostawiają plamę na każdym calu mojej istoty, nigdy nie zostaną oczyszczone”.
Koło zębate mądrego lekarza[]
Złowieszcze koło zębate o krawędziach niezrównanej ostrości. Być może reprezentuje nienaturalnie nieskrępowaną naturę.
„Człowiek to nic innego jak maszyna o pewnym stopniu złożoności.”
Tak oświadczył młodzieniec ze swojej mównicy w rozsadniku mądrości. Gdyby rozmontować część tej maszyny i dokonać w niej ulepszeń, można by znacznie zwiększyć jej wydajność.
Z Wizją lub bez niej, niezależnie od ich budowy ciała lub umiejętności bojowych, „Ulepszeni ludzie” z pewnością wykazaliby siłę znacznie przekraczającą przeciętną.
Pomimo ryzyka, że zostanie uznany za heretyka i na stałe wyrzucony z kręgu mądrych,
Młodzieniec szczerze zapisał te myśli na marginesach swoich notatek badawczych:
I. Zgodnie z przewidywaniami, nie są możliwe żadne przełomowe odkrycia naukowe, biorąc pod uwagę styl pracy Akademii.
II. Niemniej jednak wydalenie byłoby stratą. Potrzebne jest środowisko sprzyjające badaniom.
Podążając śladem plotek o herezji, pierwszy z Fatui go wytropił...
„Zaledwie ulepszony człowiek? Jeśli twój wielki naród może wyposażyć mnie w wystarczające zasoby i dać mi wystarczająco dużo czasu, mógłbym wyprodukować nawet to, co nazwałbyś bogiem. Co powiesz?”
Na pustyni, która lśniła jak płynne złoto, zapytał dyplomatę ze Snezhnayi:
„Czy potraktujesz mnie tak jak Akademia? Czy nazwiesz mnie potworem, szaleńcem?”
„A może potraktujesz mnie jak moje rodzinne miasto i przegonisz mnie widłami i kijami…?”
A jednak...
„Dobrze. Zawarliśmy w takim razie partnerstwo.”
„Jeśli chodzi o twój tytuł, to co powiesz na...”
Zaskoczony czystą ironią tytułu, jaki otrzymał, młody człowiek wybuchnął histerycznym śmiechem.
Moment zaprzestania[]
Zegarek kieszonkowy z pokrywą, której nie można otworzyć. A jednak tyka i tyka, podążając za nieubłaganym upływem czasu.
Pieniądze są siłą napędową świata, a ścieżki, którymi płyną, stanowią jego tętnice.
A więc centrum świata jest serce wykonane ze złota.
Nie był on jednym z błogosławionych i mógł jedynie dążyć do zdobycia władzy nad światem.
Ale chociaż pieniądze nie powinny nic znaczyć dla bogów,
To trzymali je mocno w swoim uścisku, wraz z niezliczonymi innymi formami władzy, które dzierżyli.
Może pożądał pieniędzy, bo kiedyś nie miał środków na życie,
A może fakt, że bogowie nigdy nie spojrzeli na niego z łaską, rozpalił w nim palące pragnienie oporu…
„Ludzie kraju, z którego pochodzą te monety, czczą kontrakty ponad wszystko”.
„W imię pieniędzy będę respektował umowę między nami...”
„Z pomocą wszelkich niezbędnych środków musimy stać się sercem, które pompuje pieniądze na cały świat”.
„A kiedy nadejdzie odpowiednia chwila, to serce przestanie bić zgodnie z tylko naszą wolą.”
Niedościgniony kielich[]
Misternie wykonany kielich. Jego wygląd nie zdradza obserwatorowi niczego co wskazywałoby na jego wiek.
Urodził się z twarzą piękniejszą niż ktokolwiek inny,
Przeznaczony do długiego życia i pustej woli.
Był istotą niedoścignioną, stworzoną przez boga, ale został odrzucony na bok jak bezwartościowy śmieć.
Jednak z powodu błędu, którego nie udało się poznać, obudził się ze snu,
I zaczął wędrować po świecie śmiertelników.
Zanim znaleźli go Fatui, dryfował przez niezliczone lata
I w tym czasie tego nauczyło go jego doświadczenie:
„Jestem »człowiekiem«, który przewyższa wszystkich innych”.
„Nawet bogowie nie mają odwagi ingerować w mój los”.
„Ani śmiertelnik, ani bóg, ani sam los nie ma prawa wymierzyć nade mną osądu”.
„Mogę swobodnie wybrać, w jaki sposób chcę spędzić resztę moich dni”.
„Ponieważ tak ciekawie spędza się czas w towarzystwie tych ludzi noszących maski...”
„Myślę, że stanę się jednym z nich”.
Szydercza maska[]
Maska zakrywająca twarz, ukrywająca jej wyraz przed innymi.
Ponieważ plam krwi moich rodaków nie da się oczyścić, stanę się Błaznem, który śmieje się losowi w twarz.
Ponieważ mój poziom wiedzy nie mógł się równać z mędrcami, nie zdobyłem przychylności poprzedniego władcy.
Tak samo nie udało mi się powstrzymać ich przed zerwaniem zasłony grzechu, zapoczątkowaniem fali niebiańskiego gniewu, zniszczenia i głupoty…
Zamiast tego stanę się więc głupcem, Fatuusem i oddam się Jej Carskiej Mości, która rozumie mój ból...
Nazywam się Pierro, Błazen. Proszę, posłuchajcie słów, które mam do powiedzenia:
Dumni towarzysze Fatui, wiem, że wasze serca kryją zarówno ogień wściekłości, jak i chłód wiecznej zimy.
Każdy z nas dał świadectwo absurdalnej bezduszności fundamentalnych zasad tego świata.
Załóżmy więc nasze maski na pośmiewisko ze świata, idźmy dalej i napiszmy na nowo zasady przeznaczenia.
Szydercza Maska odnosi się do Pierro, pierwszego z Wysłanników.
Historia Koła zębatego mądrego lekarza prawdopodobnie odnosi się do Il Dottore'a, biorąc pod uwagę podobieństwa w ich nazwach (Dottore oznacza po włosku "lekarz") i fakt, że Dottore miał kiedyś ośrodek badawczy związany z Maszynami Ruin.
Historia Momentu zaprzestania prawdopodobnie odnosi się do Pantalone'a, który kieruje polityką gospodarczą Snezhnayi. Andrei twierdzi, że silna gospodarka Snezhnayi jest zasługą Pantalone'a, a sam Pantalone stał się niezwykle bogaty po tym, jak został jednym z Fatui – dał Gothowi wystarczająco dużo pieniędzy, aby wynająć cały Grand Hotel Goth na czas nieokreślony.
Historia Niedoścignionego kielicha najprawdopodobniej odnosi się do Scaramouche'a, który, jak stwierdziła Yae Miko, był prototypem lalki Szogun Raiden, który później wędrował po ziemi jako zwykły mężczyzna, aż natknął się na Fatui.
Historia Nieskazitelnego kwiatu najprawdopodobniej odnosi się do Signory, która otrzymała Deluzję, aby zapieczętować jej zdolności Pyro.
